Σκέπτομαι τους έρωτες που αυτοκτόνησαν στις
γραμμές των τραίνων.
Τα λόγια που πνίγηκαν σε μια κουταλιά σάλιο.
Και εκείνα τα πρόσωπα που με αγάπησαν,μα χαθήκανε στα δάση των πράξεων τους.
Αρχίζω να πλέκω εξαρχής κουρτίνες γα τα γυμνά παράθυρα της ζωής μου
Όχι για να μην μπαίνει το φως.
Τα λόγια που πνίγηκαν σε μια κουταλιά σάλιο.
Και εκείνα τα πρόσωπα που με αγάπησαν,μα χαθήκανε στα δάση των πράξεων τους.
Αρχίζω να πλέκω εξαρχής κουρτίνες γα τα γυμνά παράθυρα της ζωής μου
Όχι για να μην μπαίνει το φως.
Μα για να μην βλέπουν ότι δεν είναι κανένας άλλος μέσα στο σπίτι,
εκτός από έμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου