Τόση η ασχήμια του κόσμου τούτου, του ανθρώπινου,
που δεν ξέρεις που να μην ακουμπήσεις.
Σαν τοίχοι φρεσκοβαμμένοι τα μυαλά των ανθρώπων
έτοιμοι να σε λερώσουν αν περάσεις από κοντά τους.
Στεγνώνουν οι σκέψεις τους γρήγορα
Και μετά μυρίζουν ζήλεια, κακία ,ρατσισμό, πονηριά και αδιαφορία.
Και ξαναβάφονται μετά με ασχήμια και δυστυχία
και κανείς δεν τους αναγνωρίζει σαν πεθαμένους.
Μην πλησιάζεις ανθρώπους βαμμένους με χρώματα ελευθερίας
-Δήθεν
Αγάπης για τον πλησίον
-Τάχα
Γλυκομίλητους και ευγενικούς
-Φαινομενικά
Λογικούς και ενσυναίσθητους
-Και καλά
Όλοι πάσχουν .
Από απάθεια και εμπάθεια.
Πρόσεξε τον τοίχο .Μην πλησιάζεις κοντά.
Θα λερωθείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου