Σημερινή φιλοξενούμενη της λογοτεχνικής δράσης «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η λογοτέχνης Σοφία Χρήσταινα, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο αυθόρμητη εξομολόγησή της!
- Γιατί γράφεις; Για αποτοξίνωση! Όσο πιο πολύ λερώνομαι, πνίγομαι, αμφιβάλλω, υποπτεύομαι, τόσο πιο πολύ γράφω.
- Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει; Nα το αποφύγει: εάν δεν έχει έρωτα για τις λέξεις, εάν τον τρομάζει η μοναχικότητα, και εάν δεν αγαπά ούτε τα άντερα του.
- Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις; Είμαι ο εαυτός μου στον ελεύθερο στίχο, στα χρονογραφήματα και στα δοκίμια. Νομίζω ότι ένα μυθιστόρημα δεν θα μου έβγαινε, ίσως γιατί δεν διαβάζω μυθιστορήματα. Αλλά δεν θέλω να λέω απαγορευτικά λόγια γιατί ποτέ δεν ξέρω τι στροφή θα πάρει το μυαλό μου στο μέλλον.
- Σε ποιόν εκδοτικό οίκο θα ήθελες να εκδίδεται το βιβλίο σου και γιατί; Στον έναν και μοναδικό που θακανε την υπέρβαση και διαφορά: αυτόν που θα απογείωνε κάθε συγγραφέα για το έργο του. Δεν γίνεται να δίνεις τόσα λεφτά και να μην σε διαφημίζουν, να μην κανονίζουν παρουσιάσεις σε πόλεις, μην φροντίζουν για συνεντεύξεις σε περιοδικά ,εφημερίδες ακόμα και τηλεόραση. Για όλα μόνος του ο καημένος ο συγγραφέας πασχίζει, και οι οίκοι κάνουν πάρτι με τα χιλιάδες ευρώ. Τέτοιος εκδοτικός ΔΕΝ υπάρχει άρα μένουμε όλοι εκεί που είμαστε τώρα.
- Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες; Μερικές φορές οι αναγνώστες με τρομάζουν. Σαν πρόβατα ακολουθούν τον μάστορα βοσκό που τα πάει όπου θέλει αυτός. Διαβάζουν ότι τους σερβίρουν με μαεστρία, τα ΜΜΕ και οι εκδοτικοί. Λίγοι είναι καλοί ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ που ψάχνουν και ψάχνονται.
- Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου; Η καλύτερη μέχρι στιγμής είναι και η πιο πρόσφατη. Για το ‘Εγχειρίδιο πολέμου κατά του καρκίνου΄’ είπανε ότι το βιβλίο αυτό είναι ένα χάπι θάρρους, που πρέπει να το πάρουνε όχι μόνο όσοι περνάνε την δοκιμασία του καρκίνου ,μα όλοι. Όσο για την χειρότερη κριτική ίσως κάποιος κάπου να είπε ότι δεν του αρέσει ο τρόπος που γράφω. Μαγκιά του!
- Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;-Από πού εμπνέεστε και γράφετε στίχους; Λες και ρωτάς τον γιατρό γιατί να χειρουργήσει! Δεν ρωτάς ποτέ έναν συγγραφέα τι τον εμπνέει. Τα ΠΑΝΤΑ βρε!
- Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;Είναι μεγάλη πρόκληση να με βαθμολογήσω. Αν μου βάλω 10 θα γεμίσω οχτρούς ,αν πω 2 ή 1 θα μου ρίξουν μια μούντζα και δεν θα με ξαναδιαβάσει κάνεις. Είμαι τόσο όσο ! έτσι για να μπορώ να γράφω κάθε μέρα.
- Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα; Πολλοί ομότεχνοι αδελφάκι μου! Γυρνάς εδώ ποιητής, γυρνάς εκεί συγγραφέας. Εντάξει ίσως είναι μόδα. Τοχει η εποχή μας να μαστε μοντέρνοι. Αλλά μπάστα. Πόσοι από αυτούς έχουν έντονη εσωτερική ανάγκη να γράψουν για να σωθούν; Μα τον θεό ,δεν ξέρω!
- Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον; Η συγγραφή δεν είναι καριέρα. Είναι τρόπος ζωής. Πεθαίνει μαζί σου. Αλλά δεν θα με χάλαγε καθόλου αν διάβαζαν τα λόγια που έχω γράψει ,όταν εγώ δεν θα υπάρχω σε αυτήν την ζωή, και να λέγανε κοίτα τι ωραία τα λέει αυτή η Σοφία Χρήσταινα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου