Μόνο μια βαλίτσα παρακαλώ

Για λίγα πράγματα πρέπει να ενδιαφερόμαστε τελικά.

Αλλά ποιος ξέρει την λέξη ‘λίγα’.

Βλέπεις ο εγκληματίας αδηφάγος που κρύβω μέσα μου, μου φωνάζει να χω 20 ζευγάρια παπούτσια για να κάνω τις βόλτες μου στους δρόμους.

Δεν μου λέει  ότι και με τα ίδια παπούτσια μπορώ να θυμάμαι τις φορές που μύρισα τα δέντρα ,αγνάντεψα την θάλασσα, ταξίδεψα το βλέμμα.

Αλλά είπαμε.

Εγώ θυμάμαι πρώτα τι παπούτσια φορούσα όταν ήπια καφέ σε ένα γραφικό μέρος

Και μετά  αν ήταν καλός ο καφές.

Είναι δολοφονία η λέξη ‘πολλά’.

-έχω πολλά συναισθήματα ,μου λέει ο άλλος

Το σκότωσες φίλε!

Και συντακτικώς και ουσιαστικώς.

Έχω συναισθήματα και ένα ζευγάρι παπούτσια.

Μπορώ να γυρίσω, δω και γνωρίσω όλον τον κόσμο!

Σοφία Χρήσταινα