Βάφουμε τωρα.....

Εντάξει παιδιά.

εγώ μια φορά δεν έβαψα τον τοιχο του σαλονιού μου από ένα νοικιαζόμενο σπίτι που έμενα,όταν αποφασισα να αλλαξω σπιτι και κοντεψαν να με μαλλιοτραβηξουν οι σπιτο-νοικο-κυραίοι.

-έμεινε το περίγραμμα από το κάδρο,κι είναι άσχημο ,μου είπαν.

Έπρεπε και γω να πάρω έναν αφρό να έκανα λουλουδοπερικοκλάδες στις γωνίες και μια καρδούλα στο κέντρο του κάδρου, να δεις τι ωραίο που θατανε

Γκράφιτι μαντάμ.

Απορώ ακόμα που τους ενόχλησε αυτό το δικό μου αμάρτημα και το πολυτεχνείο που γίνε ‘ένα κύμα μας πήρε και μας σήκωσε’, δεν πείραξε κανέναν.

Τι;

-δεν είναι δικιά μας περιουσία;

-Είναι τέχνη και πρέπει να την αφήσουμε να εκφραστεί ;

-Αντιδράσανε τα παιδιά και το ευχαριστηθήκαμε;

-Ανεχόμαστε τόσα αυτό σας πείραξε;

-έχω δει και καλύτερα …ππππιφ;

-φτάνει πια η βεβήλωση;

-ταχουμε  γαμήσει όλα;

Ένα λαμπάκι σου άναψε στο κεφάλι σου σαν ειδες την απάντηση σου.

Χιλιάδες λαμπάκια ανάψανε παντού