Εγώ φαντάζουμαι τον Παράδεισο ένα βουνό αψηλό, και στην κορφή του ένα εκκλησάκι· κι απόξω από το εκκλησάκι ένα πεζούλι, κι απάνω στο πεζούλι περιστέρια ψητά, καρύδια και χουρμάδες και μια φλάσκα χουρμαδόρακη και δυό καλοί άνθρωποι συντροφιά μου, να κουβεντιάζουμε για τον Παράδεισο.
Νίκος
Καζαντζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου