“Πρέπει”. Ο πιο άδειος
λόγος μέσ’ στην απέραντη κενολογία της ανθρώπινης γλώσσας.
Χιλιάδες πρέπει
ακούγονται και λέγονται κάθε μέρα.
Τα πιστεύουμε και αυτά που λέμε και αυτά που μας
λέμε.
Τόσο άδειοι είμαστε.
Καιρό έχω να
ακούσω ένα θέλω .
Ένα μπορώ.
Ένα όχι.
Καιρό πολύ έχω
να δω ένα χαμόγελο, χωρίς να ‘πρέπει’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου